Main Article Content
چکیده
امروزه پایداری محلی را مهمترین راه برای رسیدن به توسعه پایدار میدانند، ازاینجهت پلان گذاری برای ایجاد و شکلگیری محلات پایدار لازم و ضروری میباشد. محلههای شهری افغانستان در دوران معاصر تغییرات و دگرگونیهای مختلفی را در موضوعات اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی تجربه کردهاند که سبب شده است اثرات مخرب زیادی بر کالبد محلات وارد شود و کارآیی آنها را در پاسخگویی به نیاز ساکنان را زیر تأثیرات منفی ببرد و سبب مشکلاتی چون افت پایداری اقتصادی، اجتماعی، زیستمحیطی محلههای شهری و کاهش رضایت از سکونت در این محلات شود. در این تحقیق از روش پژوهش کمی استفاده شد و با توجه به قابلیت کاربردی بودن موضوع تحقیق، این پژوهش ازنظر هدف کاربردی محسوب میشود روش نمونهگیری در محله بهصورت تصادفی ساده انجامگرفته و جامعه آماری تحقیق شامل ساکنان محله سوم شهر پل علم برابر با جمعیت 1190 نفر میباشند که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه با خطای نمونهگیری 0/05 برابر با 290 محاسبه شده است.
کلمات کلیدی
Article Details
این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution 4.0 می باشد.
References
- اداره ملی احصائیه افغانستان. (1399). برآورد نفوس کشور افغانستان.
- اذانی, م.، مختاری ملک آبادی، ر.، و آقاجونی، ش. ح. (1393). بررسی شاخص های توسعه پایدار محله ای (مطالعه موردی منطقه 1 شهر اصفهان). مجله علمی- پژوهشی برنامه ریزی فضایی، 2(جغرافیا)، 129–152.
- استروفسکی، و. (1385). شهرسازی معاصر: از نخستین سرچشمهها تا منشور آن. (م. اسلامیه، مترجم). مرکز نشر دانشگاهی.
- ایزدی، م. س.، و صحی زاده، م. (1383). حفاظت و توسعه شهري، دو رويكرد مكمل يا مغاير. فصلنامه شهرسازی و معماری آبادی، 43، 12–21.
- برکپور، ن. (1380). برنامه ریزی شهری و ارزشهای سیاسی. مدیریت شهری، 5.
- پاکزاد، ج. (1370). واحد همسایگی. فصلنامه صفه، 11–20.
- پور، خ. ح. (1386). مقدمه اي بر سير تحول و تكوين رويكردهاي مرمت شهري (دوره زماني بعد از جنگ جهاني اول تا آغاز هزاره سوم). اندیشه ایرانشهر نشریه ای در زمینه شهرشناسی، 2.
- پوراحمد، ا.، حبیبی، ک.، و کشاورز، م. (1389). سیرتحول مفهوم شناسی بازآفرینی شهری به عنوان رویکردی نو در بافت های فرسوده شهری. شهرایرانی اسلامی، 1.
- پورجعفر، م.، خدائی، ز.، و پورخیری، ع. (1390). رهیافنی تحلیل در شناخت مولفه ها، شاخص ها و بارزه های توسعه پایدار شهری. مجله مطالعات توسعه اجتماعی ایران، 3، 25–36.
- تقوایی، ع. ا.، و محمودی نژاد، ه. (1385). توسعه پایدار شهری و رفاه اجتماعی شهروندی. جستارهای شهرسازی، 15، 36–47.
- توسلی، غ. (1386). جامعهشناسی شهری (9 ویرایش). انتشارات دانشگاه پیام نور.
- ب)منابع انگلیسی:
- Amérigo, M., & Aragonés, J. I. (1997). A THEORETICAL AND METHODOLOGICAL APPROACH TO THE STUDY OF RESIDENTIAL SATISFACTION. Journal of Environmental Psychology, 17(1), 47–57. https://doi.org/10.1006/jevp.1996.0038
- Anderson, M. B. (2017). Neighborhood. International Encyclopedia of Geography: People, the Earth, Environment and Technology, 1–8. https://doi.org/10.1002/9781118786352.wbieg0316
- Barton, H., Grant, M., & Guise, R. (2010). Shaping Neighbourhoods: For Local Health and Global Sustainability.
- Brower, S. (2000). Good Neighborhoods: A Study of In-town & Suburban Residential Environments. Praeger; New edition.
- Cowan, R. (2005). The dictionary of urbanism.
- Darlow, A. (1996). Cultural Policy and Urban Sustainability: Making a missing link? Planning Practice & Research, 11(3), 291–302. https://doi.org/10.1080/02697459616861
- Galster, G. (2001). On the Nature of Neighbourhood. Urban Studies, 38(12), 2111–2124. https://doi.org/10.1080/00420980120087072
- Galster, G. C. (2019). Making Our Neighborhoods, Making Our Selves. University of Chicago Press. https://doi.org/10.7208/chicago/9780226599991.001.0001
- Greenberg, M., Schneider, D., & Parry, J. (1996). Environmental hazards, neighbourhood quality, and neighbourhood environmental activism. Environmentalist, 16(4), 319–326. https://doi.org/10.1007/BF02239659
- Haughton, G., & Hunter, C. (2003). Sustainable Cities (Regions and Cities).
- Kallus, R., & Law-Yone, H. (1997). NEIGHBORHOOD — THE METAMORPHOSIS OF AN IDEA. Journal of Architectural and Planning Research, 14, 107–125. Retrieved از https://www.jstor.org/stable/43029254%0A
- Leman, E., & Cox, J. E. (1991). Sustainable urban development: Strategic considerations for urbanizina nations. Ekistics, 348, 216–224.
- Madanipour, A. (1996). Design of Urban Space: An Inquiry into a Socio-spatial Process. John Wiley.
- Mumford, L. (1954). The Neighborhood and the Neighborhood Unit. Town Planning Review, 24(4), 256. https://doi.org/10.3828/tpr.24.4.d4r60h470713003w
- Peck, S., Peck & Associates, & Dauncey, G. (2002). 12 Features of Sustainable Community Development. Retrieved از http://www.cardinalgroup.ca/nua/ip/ip01.htm
- Rapoport, A. (1997). he nature and the role of neighborhoods. Urban Design Studies, 3, 93–18.
- Savidson, M., & Dolnick, F. (2007). A Planners Dictionary, American Planning Association.
- Walters, D. (2016). Designing Community. Routledge.
- Wheeler, S. M. (2013). Planning for Sustainability: Creating Livable, Equitable and Ecological Communities (2 ویرایش).
- Williams, J. (2005). Designing Neighbourhoods for Social Interaction: The Case of Cohousing. Journal of Urban Design, 10(2), 195–227. https://doi.org/10.1080/13574800500086998
- Williams, M. R. (1985). Neighborhood Organizations: Seeds of a New Urban Life.
References
اداره ملی احصائیه افغانستان. (1399). برآورد نفوس کشور افغانستان.
اذانی, م.، مختاری ملک آبادی، ر.، و آقاجونی، ش. ح. (1393). بررسی شاخص های توسعه پایدار محله ای (مطالعه موردی منطقه 1 شهر اصفهان). مجله علمی- پژوهشی برنامه ریزی فضایی، 2(جغرافیا)، 129–152.
استروفسکی، و. (1385). شهرسازی معاصر: از نخستین سرچشمهها تا منشور آن. (م. اسلامیه، مترجم). مرکز نشر دانشگاهی.
ایزدی، م. س.، و صحی زاده، م. (1383). حفاظت و توسعه شهري، دو رويكرد مكمل يا مغاير. فصلنامه شهرسازی و معماری آبادی، 43، 12–21.
برکپور، ن. (1380). برنامه ریزی شهری و ارزشهای سیاسی. مدیریت شهری، 5.
پاکزاد، ج. (1370). واحد همسایگی. فصلنامه صفه، 11–20.
پور، خ. ح. (1386). مقدمه اي بر سير تحول و تكوين رويكردهاي مرمت شهري (دوره زماني بعد از جنگ جهاني اول تا آغاز هزاره سوم). اندیشه ایرانشهر نشریه ای در زمینه شهرشناسی، 2.
پوراحمد، ا.، حبیبی، ک.، و کشاورز، م. (1389). سیرتحول مفهوم شناسی بازآفرینی شهری به عنوان رویکردی نو در بافت های فرسوده شهری. شهرایرانی اسلامی، 1.
پورجعفر، م.، خدائی، ز.، و پورخیری، ع. (1390). رهیافنی تحلیل در شناخت مولفه ها، شاخص ها و بارزه های توسعه پایدار شهری. مجله مطالعات توسعه اجتماعی ایران، 3، 25–36.
تقوایی، ع. ا.، و محمودی نژاد، ه. (1385). توسعه پایدار شهری و رفاه اجتماعی شهروندی. جستارهای شهرسازی، 15، 36–47.
توسلی، غ. (1386). جامعهشناسی شهری (9 ویرایش). انتشارات دانشگاه پیام نور.
ب)منابع انگلیسی:
Amérigo, M., & Aragonés, J. I. (1997). A THEORETICAL AND METHODOLOGICAL APPROACH TO THE STUDY OF RESIDENTIAL SATISFACTION. Journal of Environmental Psychology, 17(1), 47–57. https://doi.org/10.1006/jevp.1996.0038
Anderson, M. B. (2017). Neighborhood. International Encyclopedia of Geography: People, the Earth, Environment and Technology, 1–8. https://doi.org/10.1002/9781118786352.wbieg0316
Barton, H., Grant, M., & Guise, R. (2010). Shaping Neighbourhoods: For Local Health and Global Sustainability.
Brower, S. (2000). Good Neighborhoods: A Study of In-town & Suburban Residential Environments. Praeger; New edition.
Cowan, R. (2005). The dictionary of urbanism.
Darlow, A. (1996). Cultural Policy and Urban Sustainability: Making a missing link? Planning Practice & Research, 11(3), 291–302. https://doi.org/10.1080/02697459616861
Galster, G. (2001). On the Nature of Neighbourhood. Urban Studies, 38(12), 2111–2124. https://doi.org/10.1080/00420980120087072
Galster, G. C. (2019). Making Our Neighborhoods, Making Our Selves. University of Chicago Press. https://doi.org/10.7208/chicago/9780226599991.001.0001
Greenberg, M., Schneider, D., & Parry, J. (1996). Environmental hazards, neighbourhood quality, and neighbourhood environmental activism. Environmentalist, 16(4), 319–326. https://doi.org/10.1007/BF02239659
Haughton, G., & Hunter, C. (2003). Sustainable Cities (Regions and Cities).
Kallus, R., & Law-Yone, H. (1997). NEIGHBORHOOD — THE METAMORPHOSIS OF AN IDEA. Journal of Architectural and Planning Research, 14, 107–125. Retrieved از https://www.jstor.org/stable/43029254%0A
Leman, E., & Cox, J. E. (1991). Sustainable urban development: Strategic considerations for urbanizina nations. Ekistics, 348, 216–224.
Madanipour, A. (1996). Design of Urban Space: An Inquiry into a Socio-spatial Process. John Wiley.
Mumford, L. (1954). The Neighborhood and the Neighborhood Unit. Town Planning Review, 24(4), 256. https://doi.org/10.3828/tpr.24.4.d4r60h470713003w
Peck, S., Peck & Associates, & Dauncey, G. (2002). 12 Features of Sustainable Community Development. Retrieved از http://www.cardinalgroup.ca/nua/ip/ip01.htm
Rapoport, A. (1997). he nature and the role of neighborhoods. Urban Design Studies, 3, 93–18.
Savidson, M., & Dolnick, F. (2007). A Planners Dictionary, American Planning Association.
Walters, D. (2016). Designing Community. Routledge.
Wheeler, S. M. (2013). Planning for Sustainability: Creating Livable, Equitable and Ecological Communities (2 ویرایش).
Williams, J. (2005). Designing Neighbourhoods for Social Interaction: The Case of Cohousing. Journal of Urban Design, 10(2), 195–227. https://doi.org/10.1080/13574800500086998
Williams, M. R. (1985). Neighborhood Organizations: Seeds of a New Urban Life.